گروهی از ناظرین بدون مرز و بی طرف اخیراً در بیانیه ای به بیان امتیازات آشکار آقای موسوی نسبت به رئیس جمهور منتخب پرداخته اند و از این طریق اعلام کرده اند که در هر دو صورت بروز تقلب در انتخابات یا عدم بروز آن باید انتخابات ایران باطل اعلام و آقای موسوی به سمت پادشاهی بلامنازع این کشور غیر دموکراتیک منسوب گردد!
ذیلاً بخشی از این گزارش 1001 صفحه ای را با هم مرور می کنیم:
1- خیلی بد بود که آقای رئیس جمهور عکس همسر پرده نشین و مستور موسوی را به همه نشان داد! آن هم عکسی بزرگ و بدون برقع و روبند! هر چند دشمنان میر حسین گفتند هر روز بانویی به نام «زهرا رهنورد» را در دانشگاه و روزنامه و تلوزیون های بیگانه دیده اند ، اما آنچه که واضح است این است که فرد رویت شده خواهر شاه مخلوع ایران بوده است نه همسر مهندس موسوی. بلکه چهره ی ایشان را آسمان هم ندیده!
یکی دیگر از مصادیق برتری مهندس موسوی صداقت ایشان بود؛ به این معنی که ایشان در راستای اعتلای شعار اصلاح طلبی خود که سال ها می گفتند: «زنده باد مخالف»، در مناظره با آقای کروبی، حال مجری را اساسی گرفتند. زیرا مخالفت هم حدی دارد. آقای مجری اگر بی طرف بودند باید تذکر به اصطلاح آیین نامه ای خود را به صورت تلفنی به آقای رئیس جمهور می دادند که حضور ندارند.
در ضمن آقای موسوی تنها کسی بودند که توانستند فریاد فرو خورده ی ملت را در مناظره با آقای رئیس جمهور ابراز کنند و شجاعانه بگویند : «چیز»!
لازم به توضیح نیست که منظور ایشان از چیز این چیزا بود: حجاب ، پر! سفر های استانی ، پر! وام خود اشتغالی ، پر! خصومت با اسرائیل ، پر! هسته ای، پر! جمهوری ، پر!.... پادشاهی ، آخ جون مامان!...
البته در مورد عدم قبولی ایشان عده ای مغرض شایعه کردند که بسیاری از طرفداران ایشان در نوشتن رأی خود اشتباهاتی جزئی را مرتکب شدند. به عنوان مثال گزارش شده خیل عظیمی از حامیان موسوی در برگ رأی خود نوشته بودند«چیز حسین چیزوی»!
ناظران بین المللی یکی از مواردی که نشان دهنده ی بلوغ سیاسی موسوی بود را بیانیه های ایشان ذکر کرده اند و نیز درخواست های مکرر ایشان مبنی بر راهپیمایی همراه با سکوت ( البته یواشکی به طرفداران توصیه کردند هر کی سکوت کنه خره!) که متعاقباً حامیان با درک درست از وظیفه ی ذاتی خود ، شیشه ی منازل خود را شکستند.
البته اتفاقاتی هم در حاشیه ی این راهپیمایی های آرام افتاد که صرفاً منجر به شکستن شیشه ی منازل همسایه ها شد. هیچ هم تروریست در بین مردم نبود! کسی هم کشته نشد! این ها همش شایعه ی متقلب ها بود که با درایت جناب آقای موسوی رفع و رجوع شد!
شیشه ی خانه ی هر کس هم شکست پولشو گرفت رفت پی زندگیش. به هر حال بشکن بشکن که بشه از این اتفاق ها می افته.
البته گلایه ای که حامیان موسوی مکرراً اعلام می کردند این بود که چرا یکی از نامزدهای زیر یک درصدی انتخابات همیشه خودشو قاطی بازی می کنه و داستان پشت پرده چیست؟!
یکی از دلایل ناظران بین المللی برای صحه گذاشتن بر صلاحیت میر حسین موسوی «معصومیت» ایشان است. این ناظران دلیلی که برای ادعای خود می آورند چنین است: مهندس موسوی جهت ابطال انتخابات دلایلی بیان می کند که مربوط به «جر زنی» در بازی معروف «پر یا پوچ» است!
این در حالی است که خلاف این مسئله برای رئیس جمهور منتخب ایران صادق است. یعنی ایشان به مدارکی استناد می کند که مجامع بین المللی هم آنها را به شیوه ی خود ثابت کرده اند و این خیلی بد است برای یک رئیس جمهور! آن هم از نوع منتخب! آن هم مردمی! از آن بدتر هم مخالف اسرائیل!!
یکی دیگر از دلایل ارجحیت آقای موسوی، درایت ایشان در موضع گیری ها است که باعث می شود مستقیماً در مسائل درگیر نشود ؛ به عنوان مثال خودداری ایشان از دادن پاسخ مثبت به دعوت برای برگزاری مناظره ی زنده تلوزیونی بود! زیرا این کار ضمن جلوگیری از رسوایی احتمالی ، از هر فحشی برای اکثریت ملت ایران بد تر بود.
و همچنین است عدم صلاحیت رئیس جمهور منتخب و همچنین شورای نگهبان وابسته! ناظران مذکور دلیل عدم صلاحیت ایشان را این گونه ذکر می کنند که علیرغم درخواست های مکرر موسوی مبنی بر ابطال انتخابات ، این شورا مکرراً منت کشی می کرد که بیا و بزرگی کن با هم بشینیم رأی ها رو بشماریم! و این در حالی است که اگر خواست موسوی بازشماری بود ، چرا شیشه ی منزل خود را بشکست لیلی؟!
