در انتخابات دوره ی دهم ریاست جمهوری ایران اتفاقات بی نظیری افتاد که شاید هیچ جای دیگر دنیا اتفاق نیفتد.

می توان گفت در این دوره آقای «محسن رضایی» صرف نظر از برخی اشتباهات (بعضاً فاحش) ، با شخصیت ترین فرد از کاندیداهای شکست خورده ی این دوره بود و برخلاف موسوی و کروبی نشان داد که تصمیم دارد در چارچوب نظام اسلامی کشورمان حرکت کند؛

به عکس دو کاندیدای دیگر که شعار ناگفته شان این بود: «یا پیروزی یا انقلاب مخملی» . شاید هم : «فقط انقلاب مخملی»

اکنون در کمال تعجب می بینیم آقای محسن رضایی اخیراً فرمایشی داشتند که با ادعاهای قبلی شان در تضاد است:

ایشان در دیدار با سفیر ترکیه در ایران که در محل دبیر خانه ی مجمع تشخیص مصلحت نظام انجام شد ، گفتند:

ایران و ترکیه «بهترین موقعیت اقتصادی را در منطقه» را دارند ... (روزنامه ی جام جم ، سه شنبه ، 6 مرداد 88)

حتماً فرمایشات جناب آقای محسن رضایی در شب مناظره با آقای محمود احمدی نژاد را فراموش نکرده اید؛

ایشان در آن مناظره وضعیت اسف انگیز اقتصادی ملت را در کشور و منطقه به خودمان گوشزد کردند و وعده ی آینده ای بسیار تاریک تر را به ما دادند!

به طوری که پیش خود گفتیم : «گویا تنها راه نجات ، همان انقلاب احمقانه ی موسوی است»!

و این شاید نوعی هم صدایی آقای محسن رضایی با جبهه ی اپوزوسیون «سبز مخملی» بود!

ولی اقدامات بعدی ایشان خیالمان را از بابت «مخملی» بودن رنگ «آبی»  آسوده تر کرد. ان شاء الله که همینطور باشد.