یکی از سیایت های ناپسندی که در انتخابات اخیر، عده ای از کاندیداها در پیش گرفتند این بود که مکرراً دولت و مراکز آمار رسمی کشور را به اتهام دورغ گویی و انتشار آمارهای غلط متهم کردند؛ گستردگی این سیاست به حدی بود که بتواند به جز آگاهان همه حامیان محمود احمدی نژاد را دچار شک و تردید کنند.

حال سؤال اینجاست که چگونه می توان حقیقت را از دروغ تشخیص داد؟؟؟

اگر دقت کرده باشید آقای احمدی نژاد در مناظره تلوزیونی با آقای مهدی کروبی به این مطلب اشاره کرد که آمارهای دولت را مراکز جهانی تایید می کنند. (که یکی از بهترین راه ها برای اثبات آمار نیز همین است)

یکی از معتبر ترین مراکز ارایه آمار جهانی، صندوق بین المللی پول (International Monetary Fund) است.

این بانک در گزارشی که در ماه می سال2009  تهیه و منتشر شده وضعیت اقتصادی ایران ، کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس و چند کشور شمالی دریای خزر را در چند سال گذشته بررسی کرده و آینده را در سال های 2009 و 2010 پیش بینی کرده.

(اهل تحقیق می توانند به آدرس http://www.imf.org رفته و فایل mreo0509.pdf را دانلود کنند)

این گزارش 52 صفحه ای در صفحه 40 ، جدول شماره 5 آمار تورم را در ایران اینگونه بیان می کند.

سال 2008 =26.0% -------- سال 2009=18.0% -------- سال 2010= 15.0%

چنانچه می بینید این آمار با آمار بانک مرکزی اختلاف ناچیزی دارد!

مدل محاسبه این آمار به صورت مقایسه نرخ متوسط تورم در 12 ماه منتهی به یکی از ماه های سال نسبت به زمان مشابه در سال بعد است.

در مدل دیگر محاسبه به نام مدل نقطه به نقطه نرخ تورم در یکی از ماه های سال نسبت به ماه مشابه در سال بعد مقایسه می شود که در گزارش بانک مرکزی این نرخ 15% اعلام شده.

آقای احمدی نژاد در مناظرات به هر دو مدل مذکور اشاره کردند و در مدل نقطه به نقطه قول کاهش این نرخ به عدد یک رقمی را دادند که بر اساس گزارش صندوق بین المللی پول این قول ان شاالله محقق خواهد شد.

دز این گزارش و گزارشات مراکز جهانی دیگر مانند مجله اکونومیست خبر های خوبی در باره آینده اقتصاد ایران نظیر صعود جایگاه نرخ رشد اقتصادی کشورمان نسبت به آمریکا و ژاپن و مسایل دیگری نیز بیان شده که این سؤال را در ذهن ایجاد میکند که چرا آقایان موسوی و کروبی با آن همه سر و صدا دولت را به دروغ گویی متهم می کردند؟؟؟ این سیاست را بنی امیه و بنی عباس ملعون هم پیش از این اجرا می کردند.